بهبود پایداری گذرای سیستم قدرت توسط upfc با استفاده از روش های کنترل غیر خطی

شبکه های انتقال در سیستم های مدرن قدرت، به دلیل افزایش تقاضا از یک سو و محدودیت های احداث خطوط جدید از سوی دیگر، تحت فشار مضاعف می باشند. یکی از نتایج این مسئله، خطر از دست رفتن پایداری به دنبال بروز یک اغتشاش است. با پیدایش سیستم های انتقال توان انعطاف پذیر (facts) تغییرات شگرفی در شبکه ی انتقال از حیث بهره برداری بهتر از سیستم های موجود بدون از بین رفتن حاشیه ی پایداری مطلوب اتفاق افتاد. امروزه انواع مختلفی از ادوات facts موجود است که برخی به صورت سری و برخی موازی در شبکه قرار می گیرند. یکی از تأثیرگذارترین آن ها کنترل کننده ی یک پارچه ی عبور توان (upfc) است که با توانایی کنترل پارامترهای مختلف شبکه، قابلیت های sssc، statcom و tcpar را ترکیب و به عنوان ابزاری چند منظوره مورد بهره برداری قرار می گیرد. پایداری گذرا یکی از مهمترین مسائل پیش روی یک سیستم قدرت است که در صورت وقوع اغتشاش در سیستم، به سرعت در معرض خطر قرار می گیرد. در این پایان نامه با به کارگیری upfc و کنترل آن با روش های کنترل غیرخطی هدف بهبود پایداری گذرا دنبال شده است. با توجه به این که تابع انرژی گذرای سیستم ابزار مناسبی برای بررسی مسئله ی پایداری است، بهینه سازی تابع انرژی upfc به منظور دستیابی به بیشترین حاشیه ی پایداری گذرا مدنظر قرار می گیرد بررسی پایداری گذرا با محاسبه ی زمان بحرانی رفع خطا انجام می گیرد که افزایش آن به معنای بهبود پایداری گذرا و مسئله ای حیاتی در سیستم قدرت است. مطالعه ی چگونگی تأثیر upfc در نیل به هدف، با پیاده سازی روش پیشنهادی بر روی دو سیستم انجام می شود: یکی سیستم تک ماشینه- شین بینهایت (smib) و دیگری سیستم 9 باس ieee. نتایج شبیه سازی کارآمدی روش پیشنهادی را در هر دو سیستم به اثبات می رساند. همچنین با شبیه سازی دیگر ادوات facts از جمله statcom برتری upfc با مقایسه ی نتایج به اثبات می رسد. با به کارگیری روش خطی سازی با فیدبک نیز با توجه به سرعت بالای این روش در دنبال کردن ورودی مرجع، انتظار کنترل مناسب تر به وسیله ی مقایسه ی نتایج حاصل با کارهای گذشته برآورده می گردد. تجزیه و تحلیل کاملی بر اساس نتایج حاصل انجام شده تا کارآمدی روش پیشنهادی به طور کامل اثبات گردد.